ΑΓΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝΑΣ

Η κεντρική εκκλησία της Βυτίνας, η οποία ευρίσκεται στη πλατεία της κωμόπολης είναι αφιερωμένη στον Άγιο Τρύφωνα προστάτη των  αμπελουργών, η οποία εορτάζει την πρώτη Φεβρουαρίου. Σε αυτήν βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα του Αγίου «ιστορημένη» το 1500 περίπου στη Μικρά Ασία και μεταφέρθηκε, σύμφωνα με την παράδοση στη Βυτίνα σε μία επιδημία πανώλους.

Ο σημερινός ναός κτίστηκε το 1846 στη θέση του πυρποληθέντος από τον Ιμπραήμ ναού και στηρίχθηκε στις εισφορές των Βυτιναίων και άλλων ευσεβών με πρώτο το βασιλιά Όθωνα που πρόσφερε το ποσόν των 1.000δρχ. Ο μεγαλοπρεπής ναός, τρίκλιτη βασιλική με τρούλο, ολοκληρώθηκε μετά τριάντα περίπου χρόνια με συνεχείς εισφορές των Βυτιναίων και φίλων της Βυτίνας.

Στην εκκλησία φυλάσσεται η εικόνα του Αγίου διαστάσεων 42χ34 σε ξύλο καρυδιά που μεταφέρθηκε από τη Μικρά Ασία. Παρουσιάζει τον Άγιο από τη μέση και άνω να κρατά στο ένα χέρι (δεξί) «μήλη» (ιατρικό εργαλείο) και στο αριστερό «πηξίον» ( μικρό κουτί). Είναι επάργυρη με μόνο γυμνό το πρόσωπο του Αγίου. Αξιόλογο το ξύλινο τέμπλο το οποίο  κατασκευάσθηκε από ντόπιους τεχνίτες . ( στη πράξη ΜΘ΄/ 12-6-1855 του Δημοτικού συμβουλίου Νυμφασίας το έργο ανετέθη στο Γεώργιο Χριστοδούλου αντί 2.500 δρχ.). Η αγιογράφηση του ναού ολοκληρώθηκε πρόσφατα με ενέργειες του εκκλησιαστικού συμβουλίου. Αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα της Βυτίνας και ο επισκέπτης πρέπει να το δει και να θαυμάσει τη μεγαλοπρέπειά  του.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΕΡΝΙΤΣHΣ

Το μοναστήρι κτίστηκε στα 1116 στη περιοχή της Κερνίτσας, όπου υπήρχε μεσαιωνικός οικισμός νοτιοδυτικά της σημερινής μονής. Θεωρείται από τα πιο παλιά της Αρκαδίας και είναι «σταυροπηγιακή».

Σύμφωνα με την παράδοση κτήτορες της μονής είναι η οικογένεια των Πετζοκολαίων, που καταγόταν από τη περιοχή της Κερνίτσας. Από την εποχή της κτήσεως του λειτουργεί ως ανδρική μονή μέχρι το 1940. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας παρουσιάζει μεγάλη πνευματική ακμή , διότι λειτουργεί κρυφό σχολειό, το οποίο μεταφέρεται αργότερα στη Βυτίνα με την ίδρυση της ομώνυμης σχολής. Στη διάρκεια της επανάστασης προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στον αγώνα ως κέντρο εφοδιασμού και καταφυγής των διωκομένων. Ένιωσε τη θηριωδία των στιφών του Ιμπραήμ και πυρπολήθηκε. Από το 1940 λειτουργεί ως γυναικεία μονή.

Το καθολικό της μονής είναι αφιερωμένο στην Παναγία και εορτάζει στις 15 Αυγούστου. Υπάρχουν επίσης παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Τίμιο Πρόδρομο, στους Ταξιάρχες και τον Άγιο Ιωάννη. Στη μονή ανήκουν ως «μετόχια» το μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων στο Πυργάκι και το «παλιομονάστηρο» της Σφυρίδας καθώς και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο μέσο του δρόμου που οδηγεί στην Σφυρίδα. Κάτω από το ναό υπάρχει σπηλιά, στην οποία κατά την παράδοση βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και λειτουργεί ως παρεκκλήσιο των Αγίων Πάντων.

Το μοναστήρι έχει κελιά φιλοξενίας και μπορεί να διανυκτερεύσουν 50-60 άτομα. Φτάνει κανένας στρίβοντας λίγο πριν τη Βυτίνα, στη διασταύρωση πρός Νυμφασία και φτάνοντας μένει κατάπληκτος από το φυσικό μεγαλείο, αφού το μοναστήρι είναι χτισμένο σε βράχο μέσα σε καταπράσινη περιοχή, ενώ στη ρίζα του βράχου περνά ο ποταμός Μυλάοντας.

Αποτελεί το κυριότερο θρησκευτικό και ιστορικό αξιοθέατο της περιοχής της Βυτίνας.

Κεντρική Σελίδα >>